معلمی شغل نیست؛ تپش آرام و پیوستهایست که ستونهای این سرزمین را زنده نگه میدارد. اما بانو «زهره تراز» چیزی فراتر از یک معلم است؛ او زنیست که عشقش به آینده کودکان، از جنس نور است. بانویی فرهنگی که سالها با صبر و مهربانی، روح دانشآموزان را صیقل داده و امروز درسی بزرگتر از تمام کتابها به ما آموخت: درسِ ایثارِ ناب. او طلاهایش را، نه برای زینت دست و گوش، که برای زینت فردای کودکان بخشید. سرمایهای نزدیک به یک میلیارد تومان را، بیهیچ چشمداشتی، به دستهای کوچک اما رویاهای بزرگ سپرد و چه انتخابی شریفتر از این؟ درخشش واقعی طلاها، حالا در برقِ چشمان دانشآموزانیست که در مدرسه ۳ کلاسه حضرت فاطمه الزهرا (س) در بنجار، زیر سقفی امن، آیندهشان را مینویسند .بانو تراز ثابت کرد که زیباترین جواهر زن، نه گردنبند و النگو، که قلبیست که برای کودکان میتپد. او طلاهایش را فروخت تا «دانایی» بخرد؛ تا برای یک نسل، فرصت روشنتر نفس کشیدن فراهم کند. ما در اداره کل نوسازی مدارس سیستان و بلوچستان، با تمام وجود در برابر این همکار عزیز، این بانوی معلم، این خیر آگاه و فداکار میایستیم و حالا نوبت ماست… بیایید در سامانه «بساز مدرسه» ادامهدهنده راه او باشیم. بیایید باور کنیم که گاهی یک آجر، یک کلاس، یک سقف ساده… میتواند مسیر زندگی کودکی را عوض کند. گاهی کمک ما، حتی اگر کوچک باشد، میشود نقطه شروع فردایی که سالها منتظرش بودند بیایید دست در دست هم، خشتهای عشق را به دیوارهای مدرسه بدل کنیم؛ تا هیچ کودکی در این سرزمین، پشتِ درِ بستهِ فرصت نماند.
