اخبار و مقالات
احسان ماندگار برای روزهای نبودن
با یک نیت خیر از مال و زمین خود چشم میپوشند تا با این بخشش و وقف، عاقبت خوشایندی را برای خود رقم بزنند؛ تفاوتی ندارد این مال وقفی یک کتابچه کوچک باشد یا زمین 35 هکتاری، مهم نیت واقفان است که با چشمپوشی از مال خود، برای کمک رسانی به انسانها، توسعه فرهنگ خیری قدم برمیدارند.
شادروان علی اکبر بجستانی مقدم، در ۲۳ اسفند سال ۱۲۹۹ در بجستان دیده به دنیا گشود.دیپلم و خدمتش که تمام شد، به استخدام بانک ملی مشهد درآمد. چند سال بعد جرقه تلاش های اقتصادی در او زنده شد و کار بانک را رها کرد و به سراغ ساخت و ساز رفت. پشتکار و توکلش دست به دست هم داد تا طی چند سال چند پروژه پیمانکاری را به اتمام برساند. انجام پروژه های بزرگ عمرانی و ساختمانی از جمله واحدهای استانداری و ساختمان مخابرات تهران، فروشگاه اتکاء مشهد، ساخت وساز در سایر شهرها چون زاهدان و ایرانشهر را انجام میدهد. تصفیه خانه ی اهواز را هم نباید فراموش کرد که در طول سالهای سخت جنگ انجام شد. رسیدن از صفر تا صد اراده ای میخواهد که میتوان در مرد بزرگی چون او یافت. هوش فراوان، ذکاوت، تلاش و پیگیری، همه و همه ی آن چیزهای است که از یک کارمند ساده ی بانک، یک صنعتگر و کارخانه دار بزرگ میسازد.
اعتقادات مذهبی آقای بجستانی او را به سمتی سوق می دهد که بزرگ ترین واقف آستان قدس رضوی باشد و هر آنچه دارد بگذارد پای ارادتش به ساحت بارگاه رضوی. این ارادت ریشه در تربیت خانوادگی او داشته است.
شرکتهای ساختمانی و کارخانه جات وابسته، نام مرحوم بجستانی مقدم را خوب میشناسند، چرا که کارخانه ی بنای سبک او جزو اولینها در صنعت ساختمان بود.
اولین موقوفه ی ایشان مدرسه ای بود در تربت حیدریه به نام قطب الدین حیدر که بسیاری از مردان دولتی در همین مدرسه درس خواندند. پس از آن هم در سال ۱۳۳۰ قصد راه اندازی بیمارستانی در بجستان داشتند که با ممانعت رژیم ستمشاهی روبه رو شد. در اوایل دهه ی هفتاد با تشکیل مجمع خیرین مدرسه ساز و فروش خانه اش در تهران توانست در استان تهران به نام ۷۲ تن، ۷۲ مدرسه بسازد. غیر از آن در ساخت مساجد و امامزاده های زیادی به صورت مستقیم یا غیرمستقیم مشارکت کرد. مانند ساخت مجتمع آموزشی بزرگی در بجستان، یا مسجد امیر در تهران، تا وقف حدود ۵هکتار زمین مزروعی در بجستان و سرانجام کارخانه بنای سبک و دفتر کارخانه به آستان قدس رضوی.
مرحوم بجستانی مقدم در سال ۱۳۳۵ ساختمانی دو طبقه در خیابان ولیعصر تهران را میسازد. و از طرفی زمینی در حدود ۳۵ هکتار در قرچک ورامین خریداری میکند تا کار صنعتی بزرگی را شروع کند. اگر کمی به عقب برگردیم برای اولین بار در زلزله قائن در سال ۳۵ که ایشان برای کمک آنجا حضور داشت با دیدن بنای سست و خشتی بناهای آنجا، اولین بار با خود و خدای خود عهد میبندد به دنبال راه و ایدهای باشد که بتواند ساختمانهایی مقاوم بسازد.
کم کم فکر ایجاد بلوکهای بتنی سبک در ذهنش شکل میگیرد و به دنبال راهی برای عملی کردن آن میگردد. سرانجام در سال ۵۳ ساخت ساختمان کارخانه در تکه زمینی از شهر ورامین شروع میشود. این کار از همان ابتدا با مخالفت و سنگ اندازی ساواک روبرو میشود. و سرعت کار کم میشود. سال ۵۷ شروع به خریداری ابزارآلات و ماشینهای مورد نیاز کارخانه میکند. که این همزمان با انقلاب و شروع جنگ بود. ترخیص ماشین آلات و تحویل آن از گمرک در آن دوره بسیار سخت میشود و ایشان حتی ناچار میشود ماشینهای خودش را مجدد از ارگانهای دولتی خریداری کند. بعضی از امکانات را کشور سازنده در اختیارش قرار نمیدهد که با کمک صنعتگران داخلی آنها را میسازد.
ایشان به کشورهای مختلف سفر میکند تا بتواند فرمول ساخت بلوکها را بیابد. در سال ۶۳ پس از جستجوی زیاد در شرایطی که دولت هم از تلاش ایشان ناامید بود سرانجام فرمول را به دست آورده و کارخانه را به طور آزمایشی راه میاندازد. پس از راه اندازی کامل در سال ۶۷ ایشان کارخانه و دفترش در خیابان ولیعصر را طبق وقف نامهای دقیق، وقف آستان قدس رضوی میکند. همزمان نام کارخانهی بنای سبک، به بنای سبک قدس رضوی تغییر میکند
مرحوم بجستانی از کودکی طعم فقر و سختی را چشیده بود و به خوبی با درد دل نیازمندان و دشواری های زندگی فقرا آشنا بود. قلب رئوف و مهربان وی، تحمل دیدن مشقت های افراد کم بضاعت را نداشت. به همین خاطر در موارد مختلف دست محرومان را میگرفت و به آنها کمک می نمود. رابطه مرحوم بجستانی با بچه ها بسیار گرم و صمیمی بود و هر چه داشت، در راه آسایش بچه های نیازمند هزینه می کرد.
یک روز وقتی داشتم از کنار روستایی رد می شدم، دانش آموزان کم سن و سال را دیدم که با کفش های نامناسب، ۵-۴ کیلومتر راه را طی میکنند و به مدرسه میروند. خیلی ناراحت شدم. تصمیم گرفتم مشکلشان را حل کنم و در روستای خودشان مدرسه بسازم. خانه ای در الهیه داشتم. آن را ۸۰۰ میلیون تومان فروختم و از ترس اینکه مبادا فوت کنم و پولها در راه مدرسه سازی خرج نشود، همه را یک جا به رئیس اداره نوسازی استان تهران دادم تا با آن ۲۷ مدرسه در نقاط محروم بسازد. اما او قبول نکرد و گفت: پولها دست خودتان باشد و کار مدرسه سازی آغاز شد.
در هنگام افتتاح یکی از مدارس، من به نظرآباد کرج رفتم. بچه ها حدود ۵۰۰ متر قطاروار ایستاده بودند و به من گل می دادند. در آن جا به بچه ها گفتم: فکر نکنید من ثروتمند هستم یا ارث پدری دارم یا رانت خواری کرده ام. بلکه این ۲۷ مدرسه را از محل فروش خانه ای که ۳۰ سال قبل برای دوران پیری ام تدارک دیده بودم، می سازم.
من این خانه را ساخته بودم که در چنین زمانی از امکانات آن مانند استخر، کتابخانه و فضای دلباز و فرح بخش اش استفاده کنم، ولی دیدم ا گر آن را بفروشم و برای شما مدرسه بسازم، بهتر است. این هدیه را از طرف من قبول کنید.
مرد کار بود و عمل؛ یک عمر تلاش ومجاهدت و فداکاری، او را به انسانی والا و ارزشمند بدل ساخته بود. او برای کوشش حد و مرزی قائل نبود و دوست داشت تا پای مرگ فعالیت کند.
امروز نام مرحوم علی اکبر بجستانی مقدم در کنار بزرگان مدرسه سازی می درخشد. مدرسه هایش هر سال به بزرگ ترین موفقیت های علمی، قرآنی و ورزشی دست می یابند. همه انسان ها دوست دارند جاودانه بمانند اما ماندگار شدن آسان نیست. اولین موقوفه ایشان مدرسه ای بود در تربت حیدریه به نام قطب الدین حیدر که بسیاری از مردان دولتی در همین مدرسه درس خواندند.
در اوایل دهه هفتاد با تشکیل مجمع خیّرین مدرسه ساز و فروش خانه اش در تهران توانست در استان تهران به نام ۷۲ تن شهدای کربلا مدرسه بسازد. غیر از آن در ساخت مساجد و امامزاده های بسیاری به صورت مستقیم و غیرمستقیم مشارکت کرد. این واقف شش دانگ عرصه و اعیان کارخانه تولید قطعات پیشساخته بتونی (هبلکس) واقع در بخش ورامین تهران، شش دانگ دو طبقه آپارتمان به مساحت ۳۵۰ مترمربع (دفتر شهری کارخانه)، مقابل پارک ساعی تهران را نیز وقف بارگاه ملکوتی امام رضا(ع) کرده است. مرحومه فخری فصیحی، همسر بجستانی مقدم نیز چند باب آپارتمان، ویلا و منزل مسکونی در بهترین نقاط شهر تهران را وقف آستان قدس رضوی و امور خیریه کرده است.
این خّیر بزرگ در سن ۸۵سالگی در ۲۵ آذر ماه سال ۱۳۸۵ با همراهی مسئولان به سمت حرم مطهر حضرت رضا (ع) و در جوار حرم مطهر به خاک سپرده شد.
روحش شاد و یادش گرامی باد
اخبار مهم
اخبار استانها
هر کودک ستارهای درخشان به لطف شما
برای انتخاب استان از ماوس یا کیبورد استفاده کنید. (Tab برای رفتن به نقشه، Enter یا کلیک برای انتخاب).
برای مشاهده صفحه یک استان خاص، می توانید آن را با کلیک روی نقشه یا از درون لیست بازشونده انتخاب کنید